Immanuel Kant (1724 – 1804)
Immanuel Kant (1724 – 1804)
FELSEFESİNİN MERKEZİ
TARİHE DUYDUĞU MERAK
İlk bakışta Kant‘ın tarh konusundaki önemli düşünürlere adanmış bir kitapta yer alması tuhaf görünebilir. Kant’ın tarihçi olmak için herhangi bir arzusu yoktu ve felsefesi tamamen tarih dışı görünmektedir (…) Peki, o zaman Kant nereden bu kitapta yer alıyor? Bu sorunun üç temel cevabı vardır. Birincisi, Kant iki ünlü eseri olan ‘Kritik der Reinen Vernunft‘ ( Saf Aklın Eleştirisi) ve ‘Kritik der Praktischen Vernunft‘ (Pratik Aklın Eleştirisi) yayınlanması arasında geçen sürede tarihin doğasına ilişkin bir dizi makale yazmıştır. İkincisi, bu makaleler geleneksel olarak onun temel fikirleri ölçü alınarak değerlendirilmişse de yakın dönemin Alman ve İngiliz-Amerikan akademisyenleri Kant’ın tarihe duyduğu ahlakî ilginin kaynağının onun felsefesinin merkezi olduğunu ileri sürmüşlerdir. Son olarak Kant’ın ‘Kopernik benzeri devrimi’ insanların tarihsel araştırmalar hakkındaki düşünce tarzını değiştirmiştir.
|